>
Магчыма, гэтая справа ўжо не вернецца
з РАУС.
21 чэрвеня ў судзе Рэчыцкага раёна суддзя Марына Кацуба разгледзела адміністрацыйную справу, дзе вядучаму інжынеру прадпрыемства «Беларусьнафта» Аляксандру Рыбчанкову ставілася ў віну тое, што ён правёў адзіночнае пікетаванне без дазволу райвыканкама і гэтым парушыў парадак арганізацыі масавых мерапрыемстваў. «Пікетаванне» палягала ў тым, што ў 2018 годзе Рыбчанкоў змясціў у сваім профіле фотаздымкі з выявамі нацыянальных сцягоў, зробленыя на афіцыйна дазволеным святкаванні 100-годдзя абвяшчэння Беларускай Народнай Рэспублікі.
Справай
займаліся ажно два міліцыянты. Спачатку ў акалічнасцях здзейсненага Рыбчанковым разбіраўся звычайны
ўчастковы інспектар міліцыі – капітан Багдан
Ніслоўскі. Менавіта ён, імаверна, усебакова ўзважыўшы ўсе здабытыя ў справе
доказы, першым прыйшоў да
высновы, што Рыбчанкоў сваімі фотаздымкамі трохгадовай даўніны правёў
недазволенае райвыканкамам пікетаванне. Юрыдычныя пазнанні капітана Ніслоўскага
дазволілі звярнуць асаблівую ўвагу ў
выніковым пратаколе на тое, што на здымках «для демонстрации гражданам» было выстаўленае не абы-што, а «изображение флага
бело-красно-белой расцветки»!
Але, калі справа, складзеная Ніслоўскім, паступіла ў суд, дык суддзя
Кацуба, нават не прызначаючы яе да разгляду, адправіла яе назад у РАУС на
дапрацоўку, бо выкрыла ў ёй шмат неадпаведнасцяў патрабаванням.
Другую спробу сфабрыкаваць супраць Рыбчанкова справу з абвінавачваннем у
пікетаванні даручылі ўжо больш абазнанаму у палітычна матываваным пераследзе
беларусаў старшаму ўчастковаму
інспектару міліцыі – цэламу маёру Вадзіму
Шурмелю. Ён больш грунтоўна падыйшоў да пошуку новых доказаў на карысць
нібыта «віны» Рыбчанкова. Нарабіўшы скрыншотаў з розных расійскіх сайтаў,
кшталту Известия і РИА Новости, пра тое,
што 25 сакавіка 2018 года ў Мінску кагосьці затрымлівалі на нейкім шэсці ды
яшчэ і вылучыўшы там словы «несанкционированное», «задерживали» памаранчавым
маркерам, падшыў здабытыя «улики» ў справу.
Праўда, Рыбчанкоў на гэта прадставіў Шурмелю копію дазволу Мінгарвыканкаму
на правядзенне мітынгу і канцэрта ля Опернага тэатра і свае скрыны навінаў пра
святкаванне. Але Вадзім Шурмель без ценю сумневу ў вінаватасці Рыбчанкова амаль
што перапісаў пратакол,
напісаны Ніслоўскім, больш чытабельнымі літарамі і зноў накіраваў справу ў суд.
Гэтым разам суддзя Марына Кацуба прыняла да разгляду сумесную творчасць
міліцыянтаў. Але сам разгляд аказаўся непрацяглым. Рыбчанкоў у сваім тлумачэнні
звярнуў увагу, што пікетаванне, нават паводле прыдуманага рэжамам Лукашэнкі
закона аб масавых мерапрыемствах, мае пад сабой выказванне нейкіх інтарэсаў па
нейкіх праблемах. А ў матэрыялах справы не ўказана, якія ж інтарэсы і па якіх
праблемах ён выказаў, размясціўшы фотаздымкі. Рыбчанкоў патлумачыў, што змясціў
фота пад уражаннем ад гістарычнай падзеі, у святкаванні якой узяў удзел. Гэта
ён не лічыць пікетаваннем і не лічыць неабходным браць дазволы ў органаў улады
на тое, каб размяшчаць ва ўласным профілі ў сацсетках нейкія выявы. Рыбчанкоў
папрасіў спыніць пераслед яго ў сувязі з адсутнасцю ў ягоных дзеяннях складу
адміністрацыйнага правапарушэння.
Марына Кацуба, досыць шпарка зачытаўшы пісьмовыя матэрыялы справы, амаль
адразу ж вынесла пастанову: адміністрацыйную справу вярнуць органу, які вёў
адміністрацыйны працэс, у сувязі з выкрытымі ў матэрыялах недахопамі.
Калі лічыць, што дзеянні Рыбчанкова – сапраўды правапарушэнне, ды яшчэ і
працяглае, як гэта тлумачыў лейтэнант Ніслоўскі, выкрытае яно было 26 красавіка
і ад гэтай даты мусіць адлічвацца тэрмін накладання адміністрацыйнага спагнання.
А ён складае 2 месяцы і мінае 26 чэрвеня. Ці паспеюць міліцыянты выправіць
выкрытыя суддзёй недахопы ў справе і накіраваць яе на новы разгляд – невядома. Магчыма,
абсурднасць абвінавачванняў стала нарэшце відавочнаю для карных органаў і
справа папросту знікне?
