Раней на
станцыях, дзе абвесткі робяцца не аўтаматызаваным чынам, найчасцей яны гучалі
па два разы толькі па-расійску.
Тое, што ў красавіку нават на невузлавых станцыях
дзяжурныя па станцыях ці іншыя службоўцы, якія робяць абвесткі, пачалі рабіць
іх на нашай нацыянальнай мове пасажыры пачалі заўважаць у першыя дні красавіка.
«Яшчэ ўчора я ехаў з Рэчыцы ў Калінкавічы, і абвестка аб прыбыцці цягніка на станцыі Рэчыца рабілася звыкла – па-расійску, праўда, з адчувальным беларускім акцэнтам: звыклымі арфаэпічнымі памылкамі, якія робяць беларусы ў расійскай мове, кшталту “дзекання” і “цекання” там, дзе па-расійску трэба казаць мяккія гукі [д’] ці [т’]. А ўжо сёння, калі я рушыў па працы ў Гомель, я пачуў на сваёй станцыі абвестку па-нашаму. Гэта мяне дужа ўзрадавала, аж настрой узняўся», – распавёў вядомы сваім актывізмам у прасоўванні беларускай мовы журналіст і вядоўца папулярных курсаў «Мова Нанова» ў Рэчыцы Андрэй Мядзведзеў.
______________________________________________________
Чытайце таксама:
______________________________________________________
Як удалося высветліць Палескай Вясне ад супрацоўнікаў
Беларускай чыгункі, цяпер на ёй зацверджаныя тыпавыя тэксты інфармавання
пасажыраў на вакзалах, станцыях і прыпынках. Загад пра іх зацвярджэнне падпісаў
25 лютага першы намеснік начальніка БЧ Іван
Шылаў. У ім кіраўнікам аддзяленняў чыгункі загадваецца забяспечыць з 1
красавіка трансляванне зацверджаных тэкстаў абвестак на ўсіх станцыях і
прыпынках.
Пры гэтым інфармацыя аб прыбыцці, спазненні і адыходзе цягнікоў, пачатку, працягу і сканчэнні пасадкі, наяўнасці і размяшчэнні прычапных вагонаў, замене рухомага складу, адмене цягнікоў, наяўнасці і месцы знаходжання ў цягніку прычапных вагонаў мусіць абвяшчацца на вакзалах на беларускай і расійскай мовах, а на станцыях і прыпынках – толькі на беларускай. А тэксты абвестак пра бяспеку і забарону курэння на тэрыяторыях станцыяў зацверджаныя толькі ў беларускім варыянце.
Таксама пасажыры заўважылі, што і ў цягніках міжрэгіянальных лініяў нарэшце таксама пачалі рабіць абвесткі па-беларуску. У цягніках рэгіянальных лініяў абвесткі па-беларуску гучаць ужо некалькі гадоў.
«Я, як магістр філалогіі, канешне,
заўважыў у беларускіх тэкстах невялікую недакладнасць: у нас няма прыназоўніка
“у” ў значэнні блізкасці знаходжання каля-чагосьці. У нашай мове ў такім
выпадку выкарыстоўваюцца прыназоўнікі “каля” альбо “ля”. А ў зацверджаных
беларускіх тэкстах ужываецца канструкцыя “цягнік знаходзіцца на нейкім пуці у
нейкай пратформы”. Гэта памылкова. Але ў той жа час, я ўзрадаваны, што чыгуначнікі
аддалі перавагу слову “цягнік” для абазначэння сукупнасці вагонаў і лакаматыва
альбо галаўнога маторнага вагону. Бо абазначэнне гэтага словам “поезд” насамрэч
выглядала досыць нязграбна. У нашай мове даўно існуе састарэлае слова “паязд”,
але гэта зусім не чыгуначны састаў, а вясельны картэж з вазоў альбо саняў
калісьці ў вёсках», – пракаментаваў зацверджаныя тэксты з лінгвістычнага гледзішча філолаг Андрэй Мядзведзеў.
«Канешне,
ніводнага беларуса такая навіна не можа пакінуць абыякавым. Яна нам, тым, хто
шчыра радуецца кожнаму роднаму слоўцу ў вонкавым асяроддзі сваёй краіны, нібы
бальзам на душу. І я хочу сказаць чыгуначнікам вялікі дзякуй, за тое, што яны
хоць і з трыццацігадовым спазненнем пасля набыцця Беларуссю незалежнасці, але
робяць нашую нацыянальную чыгунку сапраўды беларускай», – падчымаваў
навіну Андрэй Мядзведзеў.
