У інтэрнэце з'явілася відэа, знятае ў Мазырскай гарадской лякарні. Інвалід-вазочнік паўзком прабіраецца ў прыбіральню з-за вузкага дзвярнога праёму.
Карыстальнікі сацыяльных сетак былі шакаваныя. У лякарні ж сцвярджаюць: не ўсё так дрэнна. Безбар'ернае асяроддзе створана - ёсць новы зручны пандус на ўваходзе, прыбіральні для калясачнікаўвазочнікаў з пярэнчамі і шырокім дзвярным праёмам ...
А як жа відэа? «Чалавек не хоча вырашаць праблемы канструктыўна. Ён нам помсціць», - заявіла Naviny.by кіраўніцтва лякарні.
Гэтае відэа было знята яшчэ ў лістападзе 2018 года. Тады ў аддзяленні неўралогіі Мазырскай гарадской лякарні ляжаў Арцём Зінкевіч. Ён часта тут бывае. У 27-гадовага хлопца - рассеяны склероз. Захворванне не лекуецца, можна толькі спыніць яго прагрэс. З-за рассеянага склерозу Арцём ўжо пяць гадоў у інвалідным вазку.
«Быў час, калі я прайшоў курс добрага пунктавага масажу, і ўжо ўстаў з вазка. Гэта быў цуд! Я, хай з кійкамі, але сам хадзіў у басейн! Але потым праходзіў курс у мануальнай тэрапеўта, і ён пашкодзіў мне хрыбетнік. Вось так я зноў апынуўся ў інвалідным вазку»,
- распавёў Naviny.by Арцём Зінкевіч.
Ён імкнецца весці актыўны лад жыцця, але гарадская інфраструктура гэтаму не моцна спрыяе. Праблемы пачынаюцца ўжо на парозе кватэры на восьмым паверсе: ліфт часта ламаецца, потым сем прыступак з першага паверха да выхаду - тая яшчэ прыгода, а на вуліцы - бясконцае спаборніцтва па пераадоленні бардзюраў.
«Я сам жыўчык, актыўны вельмі - і ў настольны тэніс гуляю, і ў більярд, і веславаннем займаўся - раней, да інваліднага вазку. Люблю шпацыраваць, на вазку аб'язджаю ўвесь Мазыр па перыметры. Ўдзельнічаю ва ўсіх мерапрыемствах таварыства інвалідаў, ва ўсіх злётах. Ажаніўся нядаўна, чакаем дзіця. Люблю з жонкай шпацыраваць, па крамах люблю хадзіць. Але вось такія «дробязі», як у лякарні, напрыклад, гнятуць», - кажа Арцём.
У аддзяленні неўралогіі гарадской бальніцы ён лекуецца перыядычна. Паводле словаў Арцёма, прыбіральня з шырокім праёмам ёсць толькі ў адной палаце - № 23. Але падчас знаходжання ў лякарні маладога чалавека ў палаце № 23 ляжалі жанчыны, і яму няёмка было пры іх ездзіць у прыбіральню. Ды і рукамыйніка у той прыбіральні няма.
Так, ёсць добрая прыбіральня для вазочнікаў на першым паверсе, у прыёмным аддзяленні. «Але гэта трэба выклікаць ліфт часта, а ліфцёры лаюцца: чаго катаешся туды-сюды? Можна прасіць санітарак пра «паслугі» - але я ж разумею, што людзей шмат у аддзяленні, і ўсім дапамагчы яны не ў стане», - тлумачыць інвалід-вазочнік.
Разам з Арцёмам Naviny.by накіраваліся ў гарадскі шпіталь, каб пратэставаць безбар'ернае асяроддзе.
Арцём адзначае ўсе плюсы: вось выдатны новы пандус на ўваходзе ў корпус, вось добрая прыбіральня з шырокім праёмам на першым паверсе са значком, што санвузел для вазочнікаў. На ліфце можна даехаць да неўралогіі на пятым паверсе.
Там мы агледзелі прыбіральні з вузкімі дзвярыма. Паўздыхалі. На прапанову адміністрацыі лякарні Арцём прадэманстраваў, што чалавек на калясцы можа патрапіць у прыбіральню палаты № 23. Але рук там не памыць.
Галоўны ўрач бальніцы Сяргей Ганковіч абураны ролікам, ўбачаным у інтэрнэце, а таксама каментарамі да яго. Ён паўтарае: усё зусім не так!
«Да нас прыходзілі з таварыства інвалідаў. Прапаноўвалі варыянты, якія могуць быць праёмы, пярэнчы ў прыбіральні, пандусы - каб ім было зручна. Мы пры рамонтах стараемся выкарыстоўваць іх парады. Але ўсё адразу не зробіш»,
- запэўнівае намеснік галоўнага лекара Уладзімір Хоха.
Галоўны лекар разам з намеснікам паказваюць новыя прыбіральні з шырокімі дзвярнымі праёмамі ў аддзяленні рэабілітацыі - паверхам вышэй неўралогіі. У аддзяленні і зараз працягваецца рамонт - у некаторых туалетах разбілі сцены, каб пашырыць праём.
Напэўна, тут сапраўды камфортней людзям на вазках. Але Арцём ляжаў у неўралогіі. «Мяне ў аддзяленне рэабілітацыі не кладуць. Мне лекары тлумачаць так: рассеяны склероз не лечыцца, якая табе рэабілітацыя?»- заўважае хлопец.
А затым абвінавацілі Арцёма ў курэнні марыхуаны. Паводле словаў галоўнага лекара і яго намесніка, пацыент бальніцы мінулай восенню быў заўважаны за курэннем, прычым «рэчыва расліннага паходжання». На яго выклікалі міліцыю, распачалі крымінальную справу. Быў суд. Арцёма пакаралі «хатняй хіміяй» і штрафам.
«Але пры чым тут курэнне? Я раскайваюся ў гэтым, я сваё атрымаў - пакаранне, паводле прысуду. А безбар'ернае асяроддзе тут пры чым? Адсутнасць прыбіральні і душа, куды можна трапіць на вазку? Высокія ложкі, на якія і здароваму цяжка залезці?»- дзівіцца малады чалавек.
Ён кажа, што не просіць шмат. «Шматлікаму» хлопец дае рады сам, з'яўляецца індывідуальным прадпрымальнікам, зарабляе на сям'ю. Сам водзіць аўтамабіль, перарабіўшы яго пад патрэбы вазочніка. Усё, што яму трэба - не спачуванне, а разуменне тых самых «дробязяў», пра якія здаровыя людзі нават не задумваюцца - схадзіць у прыбіральню, памыць рукі, спусціцца на ліфце і не затрымацца, ехаць на вазку і ня перавярнуцца.
«Стукнуўся патыліцай - і ўсё ... Многія вазочнікі, дарэчы, менавіта так загінулі», - заўважае малады чалавек.
Алена ГЕРМАНОВІЧ, Naviny.by
