>
Больш людзей з
Рэчыцы, зняволеных за палітычныя погляды, было толькі ў гады сталінізму і
нацысцкай акупацыі.
23-гадоваму былому супрацоўніку аб’яднання «Беларусьнафта» Канстанціну Міхальцову суддзя Марына Кацуба 22 верасня прасудзіла тры
гады пазбаўлення волі ў калоніі агульнага рэжыму за тое, што жніўні 2020 года разам
з іншымі рэчычанамі спрабаваў дазнацца вынікаў прэзідэнцкіх выбараў на плошчы ў
Рэчыцы, перашкодзіць затрыманню невінаватага чалавека і пазней негатыўна
абазваўся пра таго, хто лічыць сам сябе прэзідэнтам Беларусі. Усе гэтыя дзеянні
не насілі гвалтоўнага характару. Эпізод, які ўлады кваліфікавалі як гвалт у
дачыненні да міліцыянта, меў месца падчас затрымання іншага рэчычаніна.
Канстанцін штурхнуў міліцыянта з Рэчыцкага РАУС Дзмітрыя Гарая ў спіну. Апошні, як ён сам прызнаўся на судзе, адчуў
толькі нейкае ўдзеянне на сваю спіну. Ні болю, ні страты здароўя гэты штуршок
не выклікаў.
5 кастрычніка сумеснай заявай шасці праваабрончых
арганізацыяў Беларусі, сярод якіх Праваабарончы цэнтр «Вясна», Беларускі
ПЭН-цэнтр, Прававая ініцыятыва, Беларусrі Дом правоў чалавека імя Барыса
Звозскава ды іншыя Канстанціна Міхальцова
прызналі палітычным зняволеным. Праваабронцы ў сваёй заяве канстатавалі,
што
«Мірныя сходы грамадзянаў павінны знаходзіцца пад абаронай дзяржавы, і міліцыя не павінна прадпрымаць дзеянні па гвалтоўным іх спыненні, нават калі яны адбываюцца ў парушэнне працэдур іх арганізацыі і правядзення. Гвалтоўнае спыненне сходаў і ўжыванне фізічнай сілы, а тым больш адмысловых сродкаў і зброі, да пратэстоўцаў павінна ажыццяўляцца толькі як крайняя мера, у выпадках, калі паводзіны ўдзельнікаў сходу носяць гвалтоўны характар і ўяўляюць рэальную пагрозу нацыянальнай і грамадскай бяспецы, жыццю і здароўю грамадзянаў».
Яны таксама адзначылі, што
«пры наяўнасці палітычных матываў уладамі ўжываецца пазбаўленне волі ў парушэнне права на справядлівы судовы разгляд, іншых правоў і свабод, гарантаваных Міжнародным пактам аб грамадзянскіх і палітычных правах, выбарча ў параўнанні з іншымі асобамі».
Такім чынам. Станам на 6 кастрычніка ў Рэчыцы ўжо 4 афіцыйна прызнаных праваабаронцамі палітвязняў. Гэта Таццяна
Ласіца, якую цяпер судзяць у Гомелі на закрытым ад грамадскасці судовым
паседжанні, Уладзімір Міхалка, якога
асудзілі за негатыўнае выказванне пра Лукашэнку, Максім Ялканаў, у віну якому паставілі тэлефанаванні сяьрам з
прапановай з’ездзіць у Гомель, каб пабачыць, што там будзе адбывацца 10 жніўня
мінулага года і Канстанцін Міхальцоў.
Гэта небывалая раней за ўсю гісторыю развіцця горада ў незалежнай Беларусі
колькасць афіцыйна прызнаных палітзняволеных.
Усяго ж у нашай краіне зараз 728
палітычных зняволеных.
